Złote myśli czas zacząć.

Pamiętacie jeszcze "Złote myśli" z podstawówki? Która z nas się w to nie bawiła :D My z Liftonoszkami postanowiłyśmy utworzyć własny "zeszyt". Tym postem chcemy go rozpocząć. Co tydzień w piątek na naszym blogu przeczytacie odpowiedzi na pytania, które sobie nawzajem zadajemy. Mamy nadzieję, że będzie to też okazja, aby Was lepiej poznać - zachęcamy do odpowiadania na nasze pytania w komentarzach pod postem.

Pierwsze pytanie, które zadałam dziewczynom prawdopodobnie jest bardzo banalne. Spójrzcie jednak jak niebanalne odpowiedzi usłyszałam od moich przyjaciółek.

Pytanie: Dlaczego scrapuję?

Justt: Scrapuję dlatego, bo chcę. Daje mi to niesamowitą radość i frajdę, cieszę się jak dziecko, gdy moja praca podoba się przede wszystkim mnie, ale nie tylko mnie. I pomaga się odstresować, jak nic innego. W złości nie mam litości dla papieru, ale wychodzi mi to na dobre.
A może scrapuję dlatego, że w podświadomości wiją mi się myśli o kolejnych zakupach i możliwości oglądania przydasiów na własne oczy? ;) Nie wiem. Wiem, że scrapowanie to super sprawa, zwłaszcza z Liftonoszkami :D

Dusia: To chwile tylko dla mnie, kiedy mogę się wyciszyć i odstresować, dać upust emocjom. Scrapowanie to też magia kolorów, które tak bardzo kocham.

Terceps: Wbrew pozorom nie mam do opowiedzenia żadnej ckliwej historyjki jak to darcie papieru koi moją duszę. Po prostu: jako kinestetyk muszę coś robić, mieć coś w rękach i na początku tym czymś był filc. Okazało się, że mam na to za mało cierpliwości :) Po jakimś czasie wpadłam w świat scrapbookingu. Teraz kiedy, jakimś cudem, zostałam Liftonoszką, wydostanie się z tego światka wydaje się niemożliwe, poza tym...podoba mi się tu ;)

Poza tym ciężko by było w jakiś konstruktywny sposób pozbyć się tych stert papierów, stempli, guzików...

Noomiy: szczerze? chyba jestem uzależniona. Po prostu lubię ten moment, gdy odrywam się od swojej rzeczywistości, wchodzę na mój stryszek i jestem sam na sam z papierem. To działa jak katharsis i daje wiele radości. :)

Miraq:
Skrapuję, bo:
- Gdy nie skrapuję – świruję
Ale też z kilku innych powodów:
- Kocham sklepy papiernicze (od dziecka uwielbiałam, Pani z osiedlowego zna mnie na wylot do dziś!)
- Kocham swoich bliskich (praca z ich zdjęciami sprawia mi niesamowitą radość, pozwala zatrzymać momenty, przeżyć je raz jeszcze)
- Uwielbiam, kiedy osoby obdarowane moimi robótkami mają w oczach jedyną w swoim rodzaju radość, którą wywołać może tylko prezent zrobiony specjalnie dla nich i własnoręcznie
- Uwielbiam poznawać nowe osoby – cała ta otoczka wokół scrapbookingu - wyzwania, wymiany, pokazywanie swoich prac, komentowanie ich, spotkania w gronie osób, które łączy wspólna pasja – dają możliwość nawiązywania fantastycznych przyjaźni – bezcenne!
I na koniec prozaicznie…
Skrapuję, bo bardzo często jestem oczarowana czyimiś pracami, a kiedy już mnie trafi - nie mogę usiedzieć w miejscu, żeby nie zrobić czegoś swojego!! To już uzależnienie! I wolę takie od innych.

Pętelka: Moja odpowiedź nie będzie zbyt oryginalna. Moje scrapowanie nie opiera się na jakiś wymyślnych motywach i nie dorabiam do niego żadnej specjalnej ideologii. Najzwyczajniej w świecie sprawia mi to przyjemność :) pozwala oderwać się na chwilę od spraw dnia codziennego, zrelaksować się, przelać kawałek siebie na papier... to taka chwila dla mnie, tylko dla mnie :)

Czekoczyna: Chropowata faktura gessa, widok roztapiającego się pudru do embossingu, zapach papieru, połysk glimmer mistów, dźwięk nożyczek przecinających taśmę, przenikające kolory tuszów, niespodziewany efekt, satysfakcja - właśnie dlatego scrapuję.

A Wy, dlaczego scrapujecie? Dajcie się lepiej poznać zostawiając odpowiedź w komentarzu pod postem. Wasze słowa opublikujemy za tydzień.
Do zobaczenia. Kolejne pytanie zadaje Guru, ja już nie mogę się doczekać :)

ps. kolejny lift nieco nam się opóźnia, ale mam nadzieję, że już dziś się pojawi